Jeepney Hanash

I know this sounds so old, pero ang sakit talaga sa pakiramdam ng di ka nasusuklian – sa jeepney.

Kani-kanina lang, sa jeep ay nagbayad ako ng bente, o ngayon dapat may sukli pa akong nuwebe. Ako pa naman, pag 10-seconds di pa ako nasusuklian, nawawarla na ako (di halata sa ugali ko pero pag matagal akong suklian beastmode na ako), nung medyo huminto si kuyang driver, nagsabi ako, “Kuya, may sukli pa po ako..” ayoko pa naman ng mga ganitong moment, yung kailangan ko tuloy sumigaw, tinitingnan ako ng mga tao eh. Kaso bingi-bingihan mode siya! Di narinig! Lalo na akong kumulo hahaha! Hindi naman po ako delay sa pagbabayad, pero bakit di nyo pa ako kayang suklian agad? Yung ibang kasama ko sa jeep di rin pala nasusuklian, e di nagsabi sila kay kuya. “Manong yung sukli ho sa singkwenta..” Aba sinuklian sila agad! Ako hindi! Warlang-warla na ako, pero syempre kailangan prim pa rin ako tingnan. Pero deep inside gustung-gusto ko na ipakulam yung driver, haha. Ang plano ko bago ako bumaba, magmamakaawa ulit ako kay kuya, na bigyan na ako ng sukli. O eto na, nung pababa na ako, nadisgrasya pa! May sumingit kasi na isa pang jeep sa kalsada, alam mo nang dalawa lang ang lane nun tapos sisingit ka pa sa gitna? Kaya nagkagitgitan na. Ayun may natanggal na bahagi dun sa gilid nung jeep. Naku nagkalokohan na! Huminto kami. Na-traffic. Syempre dumating yung mga traffic constable para tingnan yung nangyari. Pati si kuyang driver lumabas din, aba wala na akong nagawa, kesa hintayin ko pa sila na bumalik sa normal at magmakaawa para sa sukli ko, bumaba na lang ako, at naglakad patungo dun sa dapat kong bababaan. Nakakainis di ba.

Akala nya makakaligtas siya sakin ha, tinandaan ko yung plate number niya – DXN 265. Isusumbong kita kay Pangulong Digong! (joke lang po). Pero seryoso, itetext ko yung LTFRB mamaya pag-uwi ko, sasabihin ko, “Pakipaalala po kay kuya na huwag makalimot sa pagsukli..”

Paulit-ulit na lang nangyayari to ha. Kaya nato-trauma na talaga ako magbayad ng buo sa jeep eh – Kapag sobra ang ibinibigay, madalas hindi nasusuklian. Dapat talaga sakto lang. (Lumang hugot) pero hangga’t maaari, magpabarya ka na bago ka lumarga para di na hassle maghintay sa wala dahil di ka naman nasusuklian -.-

Pero hindi pa eto ang worst-case-scenario ko. Ang pinakanakakainis sa lahat eh yung trese pesos ang binayad ko, tapos 1/4 ng pwet ko lang yung nakaupo sa jeep ng buong biyahe. Alam na ngang puno na eh, bakit ba ipinagpipilit pa ni kuyang driver na kasya pa? Mukha kaya akong tangang nakahawak, baka mahulog ako. Pinagsisiksikan ko pa kasi ang sarili ko eh. (Okay lumang hugot nanaman)

Tapos kaya kahapon sa bus, nung galing akong Maynila, matindi! Mula Taft hanggang Imus, nakatayo lang ako! Wala eh. Walang choice. May nag offer lang sakin ng mauupuan nung malapit na akong bumaba, syempre sabi ko wag na, di na kailangan. Di naman sa masama ang loob ko, sila naunang nakasakay eh. Pero sana yung mga bus, pag alam nang puno na, wag na magpapasakay pa. Pinapaasa lang ako na may mauupuan ako eh. Hintay nanaman ako sa wala. (Tama na yaaaan!)

Buti pa sa tricycle, special ako *.* kahit mahal! (Okay last ko na to)